Gmina Bejsce położona jest na północny wschód od Krakowa na Płaskowyżu Proszowickim, na jego styku z Niziną Nadwiślańską. W jej krajobrazie dominują łagodne wzgórza, suche jary i wąwozy oraz porastające ich stoki niewielkie zagajniki. Główną rzeką gminy jest Nidzica, lewy dopływ Wisły, w dolinie której występują żyzne gleby: czarnoziemy i lessy. Gmina ma charakter typowo rolniczy.
Na terenie Gminy znaleziono liczne przedmioty z brązu, żelaza ceramikę a historyczną wartość regionu potwierdzają kurhany w miejscowościach Królewice, Grodowice i Czyżowice. Zabytkiem przyrody nieożywionej jest potężny głaz narzutowy z czasów epoki lodowcowej, znajdujący się w pobliżu budynku Urzędu Gminy Bejsce. Na uwagę zasługują także pojedyncze okazy wiekowych drzew – lipy, akacje, kasztanowce, jesiony, a także zabytkowe aleje drzew w Stojanowicach.
Bejsce należą do miejsc szczególnych, na trwałe wpisanych do grona miejscowości posiadających obiekty zabytkowe o znaczeniu nie tylko ogólnopolskim, ale europejskim. Stojący na wzniesieniu, gotycki kościół parafialny p.w. św. Mikołaja datowany jest na II połowę IV wieku. Znajdująca się w kościele kaplica firlejowska – arcydzieło manieryzmu polskiego i jedna z dwóch kaplic wzorowanych na Kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu.
W Bejscach znajduje się także klasycystyczny pałac obecnie użytkowany jako Dom Pomocy Społecznej. Wzniesiony w 1802 roku przez architekta Jakuba Kubickiego pałac stał się pierwowzorem dla warszawskiego Belwederu. Pałac otoczony jest zabytkowym parkiem, w którym stoi rzeźba św. Jana Nepomucena z 1762 r.
Wiele zabytkowych kapliczek, krzyży zachowało się nie tylko na cmentarzu w Bejscach, ale także przy drogach oraz w przydomowych ogródkach.
W miejscowości Morawiany znajduje się SKANSEN pana Rasia, w którym obejrzeć można wiele zabytkowych narzędzi, a także przedmioty użytkowe, bez których kilkanaście lat temu nie wyobrażano sobie życia na wsi, a które dziś należą do relikwii przeszłości.
W Czyżowicach znajduje się tzw. Studzienka, czyli kaplica z cudownym źródełkiem, woda którego, wedle legendy ma cudowne moce uzdrawiające.
Obecnie Gmina liczy 4.300 mieszkańców. W jej skład wchodzi 16 sołectw, 5 parafii, 4 szkoły. Jest w pełni zwodociągowana i w trakcie budowy ekologicznych przydomowych oczyszczalni ścieków. Jest laureatką wielu wyróżnień, m.in. w zakresie infrastruktury w konkursie „Euro-Gmina 2008-2009” Województwa Świętokrzyskiego. Ma uporządkowaną gospodarkę w zakresie odpadów komunalnych. Jest wiodącą jednostką samorządu terytorialnego w województwie w zakresie odnawialnych źródeł energii – w pozyskaniu ciepła oraz tzw. białej energii.
Gmina współpracuje z organizacjami pozarządowymi, wspiera działalność stowarzyszeń, zespołów ludowych i młodzieżowych, prowadzi działalność na rzecz aktywizacji mieszkańców.